Φαντάσου να έρθει η νέα χρονιά και δια μαγείας όλες σου οι επιθυμίες να γίνουν πραγματικότητα!
Από την πρώτη του μήνα να κάνεις όλα αυτά που ξέρεις ότι είναι καλά για εσένα και που τόσο καιρό ανέβαλες.
Να έρθει από το πουθενά αυτή η μεγάλη αλλαγή που ποθείς τόσο καιρό!
Κάπως έτσι δεν φαντάζει κάθε νέα χρονιά για όλους μας;
Γεμάτη όνειρα που θέλουμε να πραγματοποιηθούν. Αν όμως, καταφέρναμε κάθε χρονιά όλα μας τα όνειρα, θα δίναμε τόση μεγάλη σημασία στους στόχους που σχεδιάζουμε για την ερχόμενη;
Φαίνεται λοιπόν σαν να συμβαίνει κάτι και να εγκαταλείπουμε τα όνειρα μας.
Είναι σύνηθες στην αρχή κάθε έτους να θέτουμε νέους στόχους και όχι μόνο να γιορτάζουμε την άφιξη της καινούργιας χρονιάς, αλλά να την βλέπουμε και ως ένα νέο ξεκίνημα αφήνοντας πίσω το παρελθόν.
Αυτή η παράδοση προέρχεται από το 153 π.Χ., όπου ο Θεός Ιανός σύμφωνα με την μυθολογία, είχε δύο πρόσωπα, ένα που κοιτούσε στο παρελθόν και ένα στο μέλλον το οποίο σηματοδοτούσε την μετάβαση από την μία περίοδο στην άλλη.
Για αυτό και οι Ρωμαίοι προς τιμή του, θεωρούσαν τον Ιανουάριο ως τον μήνα για νέους στόχους και ταυτόχρονα μία περίοδο ώστε να συγχωρεθούν τα λάθη του παρελθόντος τους.
Τι και αν αυτή η παράδοση φτάνει μέχρι σήμερα, έρευνες δείχνουν ότι το 80% των στόχων (resolutions) μας που θέτουμε τον Ιανουάριο ανατρέπονται μέχρι τον Φεβρουάριο.
Γιατί όμως τους εγκαταλείπουμε ενώ είμαστε τόσο πρόθυμοι να αλλάξουμε την ζωή μας;
Τί είναι αυτό που μας εμποδίζει;
Μπορεί όντως να θέλουμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας και να νιώθουμε πρόθυμοι να κάνουμε πράγματα ώστε να επιτύχουμε τους στόχους μας, αλλά πολλές φορές ο φόβος της αποτυχίας είναι ισχυρότερος ακόμα και από τους ίδιους τους στόχους, και αυτό μπορεί να μας αποτρέψει από την εξέλιξή μας.
Επίσης, κάποιες φορές θέλουμε να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς να μοχθήσουμε ή μπορεί να μην είμαστε ευχαριστημένοι από την ζωή μας, αλλά υπομένουμε καταστάσεις γιατί δυσκολευόμαστε να μετακινηθούμε από την ζώνη ασφαλείας μας σε κάτι άγνωστο και δύσκολο. Όλα αυτά λειτουργούν κατασταλτικά για την επίτευξη των στόχων μας.
Αξιοσημείωτο ρόλο παίζει και το περιεχόμενο των στόχων μας που κάποιες φορές είναι τόσο γενικό και αόριστο που δε γνωρίζουμε πότε πραγματικά εκπληρώνονται.
Παραδείγματος χάρη, όταν λέμε ότι θέλουμε να χάσουμε κιλά, είναι κάτι γενικό και για να γίνει πιο συγκεκριμένο πρέπει να θέσουμε ένα πλάνο.
Πόσα ακριβώς κιλά θέλουμε να χάσουμε;
Ποια είναι η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουμε;
Είμαστε διατεθειμένοι να επικεντρωθούμε σε αυτήν και πότε θα είμαστε ικανοποιημένοι;
Είναι καλύτερο να σκεφτόμαστε με ακρίβεια, ακόμα και να κρατάμε ένα σημειωματάριο για τα σχέδια μας και να τα χωρίζουμε σε μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα ή να τα αξιολογούμε κάθε μήνα ή κάθε 6-μηνο.
Μην ξεχνάς ότι μιλάμε για τους στόχους σου και τα όνειρα σου! Ακόμα και στο super market όταν πας, γράφεις μία λίστα. Μην κάνεις προχειροδουλειά λοιπόν στα όνειρά σου!
Επίσης, το αρνητικό περιεχόμενο των στόχων μας ασυνείδητα δυσκολεύει την εκπλήρωσή τους. Δηλαδή, όταν λέμε σε κάποιον να μη σκεφτεί ένα κόκκινο άλογο με πράσινα πόδια, κατευθείαν το μυαλό του στρέφεται στο συγκεκριμένο άλογο.
Με τον ίδιο τρόπο, όταν σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να τρώω γλυκά κατευθύνω την σκέψη μου στα γλυκά.
Αντίθετα, όταν εστιάζω και λέω ότι θα φάω φρούτα και λαχανικά, η σκέψη μου είναι επικεντρωμένη σε αυτό που θα με οδηγήσει πιο κοντά στον στόχο μου.
Άρα, το πώς εκφράζουμε τις επιθυμίες μας μπορεί να είναι και το μεγαλύτερο αγκάθι στα όνειρα μας. Ακούγεται παράλογο, αλλά όπως φάνηκε παραπάνω είναι εύκολο, αν δεν είμαστε προσεκτικοί, να οδηγηθούμε σε λανθασμένες πεποιθήσεις.
Ένας άλλος λόγος που οι στόχοι μας εξασθενούν τόσο σύντομα είναι ότι μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές μας προσδοκίες και επιθυμίες, αλλά να κατευθύνονται από τα θέλω της κοινωνίας και του περίγυρού μας.
Άρα, δεν είναι δικοί μας κατ’ αυτοί στόχοι και για αυτό και δεν ευδοκιμούν. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα θέλω μας, ακόμα και αν διαφοροποιούνται από αυτά που μας προβάλλονται, ώστε οι στόχοι μας να είναι βιώσιμοι.
Ακόμα και οι ρυθμοί για την πραγματοποίηση των στόχων μας είναι εντελώς διαφορετικοί και προσωπικοί και κάποιες φορές έρχονται σε αντίθεση με τα πρότυπα που έχουμε.
Κάτι άλλο που το θεωρούμε δεδομένο και το προσπερνάμε είναι το λόγο που θέτουμε τον κάθε στόχο.
Δεν γίνεται να προσπαθούμε να πράξουμε διαφορετικά από ό,τι έχουμε συνηθίσει χωρίς να ξέρουμε το γιατί, επειδή με αυτό τον τρόπο είναι λογικό να αποπροσανατολιστούμε.
Ενώ όταν υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας το λόγο των πράξεων μας, τότε δρούμε πιο συστηματικά και αποτελεσματικά προς αυτόν.
Σε ένα γενικό πλαίσιο, έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε για νέους στόχους κάθε χρονιά, να αγοράζουμε συνδρομές στα γυμναστήρια και να ψάχνουμε τρόπους για να βελτιωθούμε, και μετά όχι μόνο εγκαταλείπουμε τις προσπάθειές μας, αλλά νιώθουμε ακόμα χειρότερα για τον εαυτό μας που δεν τα καταφέραμε. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής:
Είναι ορθό να θέτουμε στόχους στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς;
Δεν υπάρχει σωστό και λάθος.
Ο καθένας μας είναι μοναδικός και λειτουργεί με βάση τα δικά του δεδομένα. Ακόμα και το περιεχόμενο των στόχων μας είναι διαφορετικό για τον καθένα.
Άρα, όταν λέμε να χάσουμε κιλά πρέπει να προσδιορίζουμε το λόγο που είναι σημαντικό για εμάς, ποια είναι τα οφέλη και πως μπορούμε να προσαρμόσουμε την προσπάθειά μας στη δικιά μας πραγματικότητα.
Είναι γεγονός ότι η επίτευξη των στόχων είναι μία επίπονη προσπάθεια με τον ίδιο μας τον εαυτό, για αυτό και είναι σημαντικό να μην επηρεαζόμαστε και συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους.
Με την έλευση της νέας χρονιάς, όλοι προσδοκούμε την μεγάλη αλλαγή χωρίς να συνειδητοποιούμε τη δυσκολία αλλά και το ρόλο που διαδραματίζουμε εμείς στη ζωή μας.
Αν αναζητούμε μία ποιοτικότερη σχέση, δεν αρκεί απλά να ευχηθούμε για την νέα χρονιά, αλλά πρέπει εμείς οι ίδιοι να πράξουμε διαφορετικά ώστε να έχουμε νέα αποτελέσματα.
Η συγκυρία της νέας χρονιάς όντως κάποιους τους εξιτάρει περισσότερο, ενώ άλλους τους προκαλεί μεγαλύτερο στρες.
Είναι ξεκάθαρο ότι δε γίνεται να γενικεύουμε ότι είναι υποχρεωτικό να θέτουμε στόχους αυτή την περίοδο.
Από την άλλη πλευρά, η συνεχή πίεση για τη δημιουργία στόχων μας οδηγεί να νιώθουμε ενοχικά για τους εαυτούς μας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είμαστε μονίμως σε έναν αγώνα ταχύτητας. Σε όλη αυτή την υπερπροσπάθεια να φέρουμε εις πέρας την αλλαγή και να βελτιωθούμε, ξεχνάμε να είμαστε ευγενικοί με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ξεχνάμε να τον συγχωρούμε και να του δίνουμε χρόνο για να ξεκουράζεται. Αντίθετα, κατανοούμε καλύτερα τον διπλανό μας και γινόμαστε πιο υποχωρητικοί με τους άλλους παρά με τον εαυτό μας. Τι θα συνέβαινε λοιπόν αν έτσι συμπεριφερόμασταν και στον ίδιο μας τον εαυτό; Μήπως τα οφέλη θα ήταν περισσότερα;
Είναι συχνό φαινόμενο οι άνθρωποι να χάνουν κιλά και κάποια στιγμή να τα ξαναπαίρνουν ή να απογοητεύονται όταν δεν τα χάνουν. Θα άλλαζε πραγματικά κάτι αν ήμασταν λιγότερο αυστηροί σε αυτή την διαδικασία;
Με αυτή την προσέγγιση, θα συμπονούσαμε περισσότερο τον εαυτό μας, θα ερχόμασταν πιο κοντά μαζί του και στην επόμενη ατασθαλία μπορεί να του κλείναμε και το μάτι αντί να τον μαστιγώναμε.
Έτσι, θα συνειδητοποιήσουμε καλύτερα τα θέλω μας και οι στόχοι μας θα είναι πιο ισχυροί από ποτέ.
Είναι λοιπόν πιο ουσιαστικό να γίνουμε ευγενικοί με τον εαυτό μας και τις επιθυμίες μας, παρά να υπερπροσπαθούμε τη δίαιτα της Δευτέρας που δεν έρχεται ποτέ.
Αν αυτή την χρονιά αποφασίσουμε να βάλουμε στόχους, ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί και πιο επιεικείς με τους εαυτούς μας.
Ακόμα και όταν αποτυγχάνουμε να μην αυτομαστιγωνόμαστε, αλλά να μας αγαπάμε λίγο παραπάνω.
Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο αλλά μόνο από τα λάθη μαθαίνουμε, βελτιωνόμαστε και φτάνουμε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας!
Παναγιώτα Γιδοπούλου
MSc Business Psychology
Life Coach
